Monday, June 17, 2013

သေဘာေပါက္သြားပါပီ

သေဘာေပါက္သြားပါျပီ

မြန္ျပည္နယ္ရဲ႕ စာျပန္ပြဲေလးတစ္ခုက ကိုရင္ႀကီးတစ္ပါးရဲ႕ တရားေလးတစ္ပုဒ္ေပါ့။ မိမိရဲ႕ ဆရာျဖစ္သူက ဒီအေၾကာင္းေလး ခဏခဏ ေျပာျပီး တပည့္ေတြကို ဆုံးမဖူးတာေၾကာင့္ ေရးျဖစ္သြားတာပါ။
မြန္ျပည္နယ္မွာက စာျပန္ပြဲေတြ မ်ားတယ္။ ဒကာဒကာမေတြကလည္း လိုေလေသးမရွိေအာင္ကို ေထာက္ပ့ံ လႉဒါန္းၾကတယ္။ 
အနယ္နယ္အရပ္ရပ္က စာသင္သား ရဟန္းငယ္ေတြ ကိုရင္ေတြဟာ စာျပန္ပြဲခ်ိန္ေရာက္ရင္ မြန္ျပည္နယ္မွာ ဆုံေတြ႕ ၾကတာေပါ့။ 
ဒီလိုနဲ႔ တစ္ခုေသာ စာျပန္ပြဲမွာ မိမိရဲ႕ဆရာျဖစ္သူဟာ ထိုစာျပန္ပြဲ ႀကီးၾကပ္သူအျဖစ္ တာဝန္ယူရတယ္။ စာျပန္ပြဲ ခ်ိန္ဟာ ေန႔လည္မွာ ေျဖၾကရျပီး နံနက္မွာ ျမိဳ႕အတြင္းသို႔ ဆြမ္းေတာ္္ႀကီးေလာင္း ၾကြၾကရတယ္။ ျမိဳ႕သူျမိဳ႕သား မ်ား သဒၶါေဖြးျဖဴတဲ့မြန္တိုင္းရင္းသူ ေလးမ်ားဟာ မိမိတို႔ အိမ္ေရွ႕မွေနျပီး ဆြမ္း၊ သစ္သီး စတာေတြေလာင္းၾကတယ္။ 
ဒီလိုနဲ႔ စာေမးပြဲတြင္း တစ္ညမွာ ဆရာက အေညာင္းေျပ အညာေျပ ဆင္းျပီး လမ္းေလွ်ာက္တယ္။ ထိုအခ်ိန္မွာ အသားေက်ာင္းေလး တစ္ခု အတြင္းမွာ မီးမပိတ္ေသးဘဲ စကားေျပာေနသံၾကားတာနဲ႔ စာအေၾကာင္းေတြ ေျပာေနတာလား သိခ်င္တာနဲ႔ ဆရာဟာ အနားကပ္သြားတယ္။ 
အထဲက ကိုရင္ႀကီးႏွစ္ပါးေျပာေနတာက
“အရွင္ဘုရားရယ္ တပည့္ေတာ္ မေန႔ညက ေကာင္းေကာင္း အိပ္မေပ်ာ္ဘူး၊ ဟ ဘာျဖစ္လို႔လဲ စာေတြစဉ္းစားေနလို႔လား၊ မဟုတ္ပါဘူး ဘုရား တပည့္ေတာ္ မေန႔ မနက္က ျမိဳ႕ထဲ ဆြမ္းေတာ္ႀကီးၾကြတုန္းက ေတြ႕ခ့ဲလို႔ ဘုရား၊ ဘယ္သူမွေတာ့ ေလွ်ာက္မေျပာန႔ဲဘုရား၊ဟာ ဒါဆို ငါ့ရွင္ စာေမးပြဲ လည္း ဘယ္ေျဖႏိုင္မလဲ၊ 
စာေမးပြဲေတာ့ ေျဖႏိုင္ပါတယ္ဘုရား၊ ေစာေစာက အိပ္မေပ်ာ္ဘူးဆို၊ မွန္ပါ့ ေနာက္ေတာ့ အိပ္ေပ်ာ္ သြားပါတယ္၊ ဘယ္လိုျဖစ္ျပန္တာတုန္း၊ တပည့္ေတာ္ သေဘာေပါက္သြားလို႔ပါဘုရား၊ ဟ လုပ္ပါအုံး ဘယ္လိုသေဘာေပါက္သြားတာလဲ?
“ ေအာ္ ငါကသာ စဉ္းစားေနတာ သူကသိမွာ မဟုတ္ပါဘူး” လို႔ သေဘာေပါက္သြားတာဘုရား၊ အ့ဲလို သေဘာေပါက္ေတာ့ တပည့္ေတာ္လည္း တစ္ေရးပဲ အိပ္ေပ်ာ္ သြားေတာ့တာပဲ။ 
ဒါေလးၾကားေတာ့ ဆရာက ျပဳံးျပီးေနာက္ ျပန္ဆုတ္လာ ခ့ဲတယ္။ 
ေအာ္ ဟုတ္လိုက္တာ ကိုယ္သာ သူ႔အေၾကာင္း စဉ္းစားျပီး အိပ္မေပ်ာ္ျဖစ္ေနေပမယ့္ သူကေတာ့ အိပ္ယာထဲ သိုးရင္သိုးေနမွာ ။ ကိုယ္ကသာ သူ႕ကို ေဒါသေတြထြက္ျပီး ႀကိတ္မႏိုင္ ခဲမရ အံတၾကိတ္ႀကိတ္ျဖစ္ေနတာ သူက သိမွမသိပဲေနာ္။ ေအာ္ သတိရလို႔ပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ေဒါသထြက္လို႔ပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ကိုရင္ႀကီး သေဘာေပါက္သလိုသာ ေပါက္လိုက္စမ္းပါ။ 
ကိုယ္ကသာ စဉ္းစားေနတာ သူက သိမွာ မဟုတ္ပါဘူး ေလ။ သက္ရွိ သက္မ့ဲ အားလုံး ကိုယ္ သူတို႔ အေၾကာင္းစဉ္းစားေနတာမသိပါဘူး။
သေဘာမေပါက္သေရြ႕ေတာ့ အိပ္မေပ်ာ္ညေတြ တာရွည္ေနအုံးမွာပါ
သံသရာ တစ္ေလွ်ာက္သေဘာမေပါက္လို႔ ေျပးလႊားေနခ့ဲရ၊ အိပ္ပ်က္ခ့ဲ ရတာေတြကို ခုသေဘာေပါက္လိုက္
ၾကပါေတာ့။ ေလာဘေၾကာင့္ အိပ္မေပ်ာ္၊ ေဒါသေၾကာင့္ အိပ္မေပ်ာ္နဲ႔ ေအာ္ ဘာေတြေၾကာင့္ ကိုယ့္ ကိုယ္ကို
ႏွိပ္စက္ေနအုံးမွာလဲ? ၾကိတ္မႏိုင္ခဲမရ ျဖစ္ခ့ဲ သမွ်သည္လည္း သေဘာမေပါက္လို႔၊ ေပ်ာ္မဆုံးဆုံး တျပံဳးျပံဳးနဲ႔
စားျမႈပ္ျပန္ ေနတာလည္း သေဘာမေပါက္လို႔ေနာ္။ သက္ရွိသက္မ့ဲ ကိုယ္စိတ္ဝင္စားသမွ်ဟာ တဒဂၤ ခဏပဲ
သာယာစရာ ထင္ေနရင္ ကိုယ္ပဲ ခံစားေနရမွာ။ ဒါကို သေဘာေပါက္ေစခ်င္ပါတယ္။ 
ေအာ္ ဘဝမွာ သေဘာေပါက္သြားျပီး ေလာဘနဲ႔ မထိ၊ ေဒါသနဲ႔ မျငိပဲ ေအးခ်မ္း သာယာ အျပစ္ကင္းစြာ 
ျဖတ္သန္းႏိုင္ၾကပါေစလို႔ ဆုေတာင္းရင္း..................

ကဲအားလုံးအတြက္ လက္ေဆာင္

ျဖစ္ျပီးအေဟာင္း
တိတ္ဇာတ္ေၾကာင္းကို
ျပန္ေျပာင္းစဉ္းစား
မျငီးတြားနဲ႔။

ေမာင္ပညာ ( ေကတုမတီ )


Read more...

Friday, June 14, 2013

တရားေဟာနည္း


မိမိတို႔ ေမွာ္ဘီ ဓမၼဒူတေက်ာင္းေနစၪ္က အျမဲတမ္းလိုလို အလွည့္က် တရားေဟာ ၾကရတယ္ ။ 
ေအာက္မွာ နာယက စာခ်မ်ားက ထိုင္ေနျပီး အလွည့္က်တ့ဲ ကိုရင္ ဦးဇင္းက ပလႅင္ေပၚတက္ျပီး တရားေဟာ ၾကရတယ္ေပ့ါ။ 
ဒီလိုနဲ႔ တျဖည္းျဖည္း မိမိအလွည့္သို႔ ေရာက္လာပါေလေရာ မိမိလည္း ေဟာဖို႔ စာၾကည့္ရတာ တစ္မ်ိဳး အေပၚေရာက္ရင္ ျဖစ္ပါ့မလား ဆိုျပီး တစ္မ်ိဳး စဉ္းစားရင္း ရင္ဘတ္ထဲေတာ့ ကုလားဘုရားပြဲ လွည့္ေနသလိုပါပဲ။ 
ဒီလိုနဲ႔ ညေန ဘုရားဝတ္တက္ခါနီးမွာ မိမိအခန္းထဲ ကိုရင္ေလးတစ္ပါး ဝင္လာတယ္။ 
ဦးဇင္း ေဟာ အလွည့္လား လို႔ သူကေမးတယ္။ 
ေအးကြာ တို႔လည္း တရားမေဟာဖူးေတာ့ ဘယ္လို ေဟာလို႔ ေဟာရမလဲေတာင္ မသိပါဘူးကြာ လို႔ ဒါနဲ႔ အရွင္ဘုရား တရားေဟာနည္းယူမလား တ့ဲ ဟ ကိုရင္ရ သိရင္ လုပ္ပါအုံး ဘုရားဝတ္ျပဳ ျပီးရင္ တက္ရေတာ့မွာ ဆိုေတာ့ 
အရွင္ဘုရားရယ္ တရားေဟာတာမ်ား မခက္ပါဘူး 
ဦးဇင္း ပလႅင္ေပၚေရာက္ရင္ ျဖည္းျဖည္း ျဖည္းျဖည္းပဲ ေဟာ နားနား ျပီး ေဟာပါ၊ တိုးတိုး တိုးတိုးပဲ ေဟာ အားလုံးလည္း ၾကားပါတယ္တ့ဲ 
ေအာင္မယ္ အဟုတ္ထင္လို႔ ဟ့ဲ ကိုရင္ အ့ဲဒါ မ်ိဳးႀကီးသီခ်င္း မဟုတ္ဘူးလားဟ 
အရွင္ဘုရားကလည္းေနာ္ တပည့္ေတာ္ ေျပာတ့ဲ နည္းအတိုင္းသာေဟာ အားလုံး အိုေကသြားမယ္။ လင္းစမ္းပါအုံး ဘယ္လို အိုေကမွာလဲ ဟဆိုေတာ့ 
ကိုရင္က ဆက္ေျပာတယ္ စကားပဲ ေျပာေျပာ တရားပဲ ေဟာ ေဟာ ျဖည္းျဖည္း ေျပာတာ ေကာင္းတာပါ့ 
တရားေဟာ ရင္ပိုေတာင္ အေရးႀကီး ေသးတယ္ ေနာ္ သူတို႔က နားမလည္လို႔ မသိလို႔ တရားလာ နာပါတယ္ ဆိုမွ ျမန္ျမန္ ေဟာရင္ ဘယ္သေဘာေပါက္ေတာ့ မလဲ။ 
ဒါေၾကာင့္ ျဖည္းျဖည္းေဟာပါ။ နားနားျပီး ေဟာေတာ့ ဦးဇင္းလည္းမေမာ ေတာ့ဘူးေလတ့ဲ။ အ့ံမယ္ ဒီလိုဆိုေတာ့ ကိုရင့္ နည္းက မဆိုးပါလားလို႔
ဒါနဲ႔ ေနပါအုံး တိုးတိုးက ဘာျဖစ္လို႔ ေဟာခိုင္းရတာလဲ
ေအာ္ ဦးဇင္းရယ္ ပိန္းပါ့ ကိုႀကီးပိန္းလို႔ေတာင္ ဦးဇင္းကို နာမည္ေပးလိုက္ခ်င္တယ္
ေအာင္မေလး ေျပာမယ့္အေရး ငါ့ကို ရင္က ေစ်းကိုင္ေနေသး
တိုးတိုးေဟာေတာ့ မၾကားရဘူးဟ့ဲ ဆိုျပီး ေသခ်ာ အာရံုစိုက္ လိုက္နာေတာ့ အိပ္မငိုက္ေတာ့ဘူးေပါ့ 
ဒီလိုဗ် တရားဆိုတာက လူေတြနဲ႔ အေတာ္ေလးေဝးတယ္ေလ ဦးဇင္းရ လူေတြက တစ္ေန႔ တစ္ေန႔ အလုပ္လုပ္ရတာနဲ႔ ပင္ပန္းလာၾကတာ။ ေဟာ မယ္မွ မလုပ္ရေသးဘူး သူတို႔က မ်က္လုံး စင္းျပီး အိပ္ငိုက္ၾကတာ ေလ
တပည့္ေတာ္ တစ္ခ်ိဳ႕ တရားပြဲေတြ အကဲခပ္ၾကည့္တယ္ ဘုန္းႀကီးက အသံ ေကာင္းေကာင္းနဲ႔ လႊတ္ဟဲေတာ့ သူတို႔ကိုမ်ား ေခ်ာ့သိပ္တယ္ ထင္ၾကလားပဲ 
အိပ္ငိုက္လိုက္ၾကတာ ဦးဇင္းရယ္ ဒါေၾကာင့ ဦးဇင္းကို ေျပာတာ တိုးတိုးေနာ္လို႔ အ့ံမယ္သူက ခ်ဳပ္သြားေသးတာ
ကိုယ့္ဦးဇင္းမိုလို႔ နည္းစနစ္ ေတြ ေပးလိုက္တာေနာ္ ေအာက္ကေန နားေထာင္ေနမယ္တ့ဲ 
ထိုေန႔က မိမိဟာ ပလႅင္ေပၚမွာ တရားေလးတစ္ပုဒ္ကို ျဖည္းျဖည္းနဲ႔ တိုးတိုးေလး ေဟာခ့ဲ တယ္ေလ။ ဒီေန႔ ထိလည္း တရားေဟာစရာ ႀကံဳလာတိုင္း ကိုရင္ေလးရဲ႕ ျဖည္းျဖည္း နဲ႔ တိုးတိုး ေလးက နားထဲက မထြက္ဘူး
ဒါက ဦးဇင္းတို႔မွ မဟုတ္ဘူး အလုပ္လုပ္ေနသူေတြလည္း နည္းယူရမွာ သူမ်ားနဲ႔ယွၪ္လို႔ ကိုယ့္စကား အရာေရာက္ခ်င္ပါတယ္ ဆိုရင္ ျဖည္းျဖည္းနဲ႔ တိုးတိုးေနာ္......။

ေမာင္ပညာ ( ေကတုမီ )

Read more...

Friday, June 7, 2013

ႏွစ္ျဖာေရစက္



ဖုန္းတစ္ခု ဝင္လာတယ္။ state ေက်ာင္းတုန္းက သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ဆီက အေရးတႀကီး နဲ႔ အရွင္ဘုရား ဖုန္းနံပါတ္မနည္းကို လိုက္ရွာလိုက္ရတာပဲလို႔ အားရဝမ္းသာ ေျပာရွာတယ္။ မေတြ႕တာၾကာတ့ဲ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ စကားေျပာဖူးသူတိုင္း ခံစားဖူးမွာပါ။ 
ဒါန႔ဲ အကူအညီတစ္ခု ေပးပါအုံး။ ထိုသူငယ္ခ်င္းနဲ႔ ပက္သတ္ျပီး မိမိသည္ အကူအညီေပါင္းမ်ားစြာကို ေပးဖူးခ့ဲ၏ ကူညီခ့ဲ၏။ ယခုလည္းအကူအညီ လိုလို႔တ့ဲ။ 
ဒါနဲ႔ သူကဆက္ေျပာတယ္။ အရွင္ဘုရား တပည့္ေတာ္ကို ေက်ာင္းတုန္းက ေရးေပးဖူးတ့ဲ ရီးစားစာ ကိုမွတ္မိလားတ့ဲ။ 
ဟိုက္ မိမိသည္ စာစီစာကုံးေရးသားရျခင္းကို ဝါသနာပါသေလာက္ သူငယ္ခ်င္းေတြအက်ိဳး သူတို႔ရီးစားစာမ်ားကို ေရးေပးခ့ဲရဖူး၏။ ကိုယ္သာ မစြံ႔သာ သူတို႔အားေရးေပးလိုက္သည္မ်ားမွာ မ်ားေသာအားျဖင့္ အဆင္ေျပသြားတတ္၏။ 
ခုေတာ့ ရဟန္းေဘာင္ေရာက္ေနတာေတာင္ အလြတ္မေပးေတာ့ဘူးလားလို႔ ေမးလိုက္မိတယ္။ 
အ့ဲလို မဟုတ္ပါတ့ဲ ေက်ာင္းတုန္းက ကူညီေရးေပးလိုက္ေသာ စာထဲက စာေၾကာင္းေလး တစ္ခ်ိဳ႕ မွတ္မိေသးလားတ့ဲ။ 
ခု သူ႕ေကာင္မေလးနဲ႔ လက္ထပ္ေတာ့မယ့္ အခ်ိန္မွာ ထိုကေလးမက ေျပာသတ့ဲ နင္ ပထမဆုံးေပးတ့ဲ စာထဲမွာပါတ့ဲ စာေၾကာင္းေလးေတြေၾကာင့္ နင့္ကို လက္ခံခ့ဲတာ ခု လက္ထပ္ခြင့္ေတာင္းတ့ဲ အခ်ိန္မွာလည္း ထိုစာသားေလးေတြ ျပန္ေျပာျပီး ေတာင္းပါလို႔ ဆိုသတ့ဲ။ 
စာထဲမွာ ဘာေတြေရးေပးလိုက္တာလဲ ဆိုတာ ျပန္စၪ္းစားေပးပါအုံးတ့ဲ။ 
ကိုယ့္ဖာသာေနသည္ကို အမႈက လာပတ္ျဖစ္ေအာင္ လာပတ္ေသးတယ္။ ဒါန႔ဲ master brain ကို CPU ႏွစ္လုံးတပ္ျပီး ျပန္ေမာင္းရတာေပါ့ မွတ္မိျပီ ဘယ္စာေၾကာင္းေလးေတြလည္းဆိုတာကို တကယ္ေတာ့ ထိုစာေၾကာင္းေလးမ်ားသည္လည္း မိမိစာသား မဟုတ္ ဆရာႀကီးတကၠသိုလ္ဘုန္းႏိုင္သုံးဖူးတ့ဲ စကားလုံးေလးေတြ 
“ ဘဝါဘေဝ အဆက္ဆက္က ႏွစ္ျဖာေရစက္ ျပဳသမွ်ေတြလွ်င္ ပါေလခ်က္ သမုဒယ နယ္ တစ္ခြင္ ဗ်ာဒိတ္ေတာ္ၾကားသကဲ့သို႔ ခ်စ္စကားၾကားလိုလွသည္ ႏွမငယ္ မေဟသီ" စသည္ျဖင့္ေပါ့။ 
ေက်းဇူးအရွင္ဘုရားတ့ဲ မဂၤလာဦးဆြမ္းေကၽြးပင့္မယ္တ့ဲ ေတာ္ေတာ္ပါကြာ လို႔ မင္းတို႔ စုံတြဲေတာ့ ေတာ္ေတာ္လန္႔သြားျပီလို႔ ေတာ္ၾကာ ေနာက္ဆယ္ႏွစ္ေနမွ မဂၤလာဦးဆြမ္းေကၽြးမွာေဟာသြား တ့ဲ တရာထဲက စကားလုံးေလးေတြ ျပန္ေမးေနရင္ေနာက္ထပ္ ျပႆနာလို႔ ေျပာရင္း ဒင္းက ထပ္ေမးတယ္ အရွင္ဘုရားမွာေကာ သွ်င္မဟာရ႒သာရလို ႏွမလက္ေလွ်ာ့ေနေလေတာ့ေလး ဘာေလး မရွိဘူးလားတ့ဲ။ အ့ံမယ္ ဒါမ်ိဳးေတာ့ျငိမ္ခံလို႔ ဘယ္ျဖစ္မလဲ ျပန္ေျပာလိုက္တယ္ ေဟ့ တို႔က ေလာကီဇာတ္ေၾကာ ဓါတ္သေဘာေတြကို ခပ္ေပါေပါလို႔ မွတ္ထင္တာလို႔ ခပ္ေပါေပါ အလုပ္ေတြလုပ္သူေတြကိုလည္း ခပ္ေၾကာင္ေၾကာင္ေတြလို႔ပဲ ျမင္တယ္လို႔ ေမးမိတာမွားပါတယ္ ဆိုျပီးဖုန္းခ်သြားေလရဲ႕။ 
ဖုန္းသာက်သြားတယ္ အေတြးေတြက မတင္မက် နဲ႔ ဒါနဲ႔ ဝင္းဦးရြတ္ခဲ့ေသာ ကဗ်ာေလးတစ္ပုဒ္ကို တိုးတိုးညီးတြားမိတယ္။
သူ႕ကိုေလ 
ေဝဒနာ သစ္သစ္န႔ဲ 
လႏွစ္မ်ားစြာ
ခ်စ္ခ့ဲပါလည္း
ေမတၱာဘံုမွာ
ဖူးစာမႀကံဳလို႔
မဆုံခ့ဲရဘူး
တစ္ဘဝမွာတစ္ခါ
တစ္သက္မွာတစ္ေယာက္
ေမ့ေပ်ာက္ဖို႔ေဝး
ရင္မွာေႏြး
အေတြးမ်က္ဝန္း
ေဝဒနာမႊန္းစဲ
ရင္ထဲစူးနစ္
ေမတၱာစစ္မို႔
အခ်စ္ဆုံးသူ႕ကို
မေမ့ႏိုင္ပါ..........
တစ္စစီျဖစ္ေနတ့ဲအေတြးေတြကို ျဖတ္ေတာက္ဖို႔ အားယူရင္း အရင္ကဇာတ္လမ္းေလးကို တဒဂၤမွတ္တမ္းေရးဖို႔ ကီးဘုတ္ေပၚေျပးလႊားေနေသာ လက္ေခ်ာင္းမ်ားကို ထိန္းခ်ဳပ္ဖို႔ျပင္ဆင္ရင္း 

စာဝါတုံးေခါက္ေလျပီ............

ေမာင္ပညာ ( ေကတုမတီ )

Read more...

Thursday, June 6, 2013

အတၱခ်င္းျပိဳင္ ဘယ္သူႏိုင္

အတၱခ်င္းျပိဳင္ ဘယ္သူႏိုင္

ဒီပိုစ္ကို ေရးမယ္ေရးမယ္နဲ႔ မေရးျဖစ္တာ အခ်ိန္မရတာလည္း တစ္ေၾကာင္း စာမရိုက္ခ်င္တာ တစ္ေၾကာင္း ဘယ္လိုအေၾကာင္းျပခ်က္ေတြေပးေပး ပ်င္းတာဟာ ေပၚတာပါပဲ။ 
            လူေတြတစ္ေယာက္န႔ဲ တစ္ေယာက္ယွဉ္ျပိဳင္ၾကတယ္။ ကဲ ဘာေတြျပိဳင္ၾကသလဲ? 
တစ္ေန႔ တစ္ေန႔ မိမိလည္းျပိဳင္မိတာပါပဲ။ မျပိဳင္ရဘူးလို႔လည္း မေျပာပါဘူး။ ယွၪ္ျပိဳင္တယ္ ဆိုကတည္းက ႏိုင္ခ်င္ၾကတာခ်ည္းပါပဲ။ 
တို႔ပါတီ၊ တို႔အသင္း တို႔လူမ်ိဳး စသည္ျဖင့္ေပါ့ေလ ယွဉ္ျပိဳင္ၾကတယ္
ယွဉ္ျပိဳင္တ့ဲ ေနရာမွာ ကိုယ္ဆိုတ့ဲ အတၱစြဲေလး ပါေနေတာ့ တစ္ပါးသူ ဘာျဖစ္သြားမလဲ ဆိုတာ မျမင္နိုင္ေတာ့ဘူး။ 
ကိုယ္အႏိုင္ရဖို႔ တစ္ခုတည္း ၾကည့္ၾကေတာ့တယ္။ 
ဒါေၾကာင့္ ေျပာတာ ယွၪ္ျပိဳင္ျခင္းကို မျမင္နိုင္ျခင္းက ဖုံး ထားတယ္။ ဒါေလးက စိတ္ကူးထဲေပၚလာတာေလးပါ။ စာေရးသူက ေတာင္ငူျပန္ေရာက္တိုင္း ကိုးတန္း၊ ဆယ္တန္း ကေလးေတြနဲ႔ ေတြ႕ေတြ႕ျပီး စကား ေျပာတယ္ ဆုံးမတယ္ 
ဒီတစ္ေခါက္ျပန္တုန္းက သူတို႔ကို ဒီစကားေလး ေျပာျပမိတယ္။ 
ယွဉ္ျပိဳင္တ့ဲ အခါ မျမင္နိုင္ေတာ့ဘူးလို႔ ဘာကို မျမင္နိုင္တာလည္းဆိုေတာ့ ကိုယ္ကိုယ္ကို မျမင္နိုင္ေတာ့တာ။ တကယ္ေတာ့ ကိုယ္နဲ႔ ကိုယ္သာ ျပိဳင္စရာပါ။ ကိုယ္ဟာ ေက်ာင္းသားဆိုလည္း မေန႔ ကထက္ ဒီေန႔ စာဘယ္ေလာက္ပိုရသလဲ၊ အလုပ္လုပ္သူဆိုလဲ မေန႔ကထက္ မႏွစ္ကထက္ ဒီေန႔ ဒီႏွစ္ တိုးတက္လာသလား ကိုယ္ဘယ္ေလာက္ အရင္ကထက္ ပိုလာသလဲ။ ျပည္သူေတြရဲ႕ ေခါင္းေဆာင္ဆိုလည္း အရင္ကထက္ အခု တိုင္ျပည္အေပၚ ျပည္သူျပည္သား အေပၚ ဘယ္ေလာက္ အက်ိဳးျပဳသလဲ ထိုက့ဲသို႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ျမင္ရမွာပါ။ 
ကိုယ့္ကိုယ္ကို မျမင္ဘဲ အတၱနဲ႔ျပိဳင္ေနသေရြ႕ ဘယ္သူနိုင္သြားမလဲဆိုရင္ အနတၱကပဲ ႏိုင္သြားမွာ ဘယ္သူမွမနိုင္ပါဘူး 
အနတၱ ထင္ရွားေနပါလ်က္ အတၱက ႏိုင္ခ်င္တယ္ဆိုရင္ ကိုယ္နဲ႔ ေလာကဓမၼေတြနဲ႔ တစ္ခုခုေတာ့လြဲေနျပီေနာ္ 
သတိကပ္ျပီး ၾကည့္ၾကပါ အထက္တန္းေက်ာင္းသားေလးေတြေတာင္ နားလည္သေဘညေပါက္ ေသးတာပဲ 
ကိုယ္မေန႔ကထက္ဒီေန႔ ကုသိုလ္ေတြတိုး လာျပီလား နိဗၺာန္န႔ဲပိုနီးျပီလားဆို ဆန္းစစ္ရင္း 
ေလာကီ ေလာကုတ္ ႏွစ္ျဖာ ျပည့္စုံႏိုင္ၾကပါေစ
ေမာင္ပညာ ( ေကတုမတီ )

Read more...

ေကာင္းေအာင္ေန

ဆရာေတာ့္ စကား

တပည့္ေတာ္ကို ေနတတ္ထိုင္တတ္ေအာင္ စကားတစ္ခြန္းတည္းနဲ႔ ဆုံးမခ့ဲတာ ဘုရားတပည့္ေတာ္ ထိုစကားတစ္ခြန္း ရဲ႕ အဓိပၸါယ္ကို ၾကာရွည္စြာ စၪ္းစားခဲ့ရတယ္။ ခုေတာ့ ေနတတ္ခ့ဲပါျပီ ေျပာတတ္ခ့ဲပါျပီ  စိတ္ကူးတတ္ခ့ဲပါျပီ 
“ မေကာင္းရင္ ကင္းေအာင္ေန၊ မကင္းရင္ ေကာင္းေအာင္ေန ကြာ” လို႔ ဆရာေတာ္မိန္႔ခ့ဲစၪ္က တပည့္ေတာ္ သေဘာေပါက္ခ့ဲတာက မေကာင္းတ့ဲသူေတြနဲ႔ ကင္းေအာင္ေနပါ့ ဒီလိုထင္ခ့ဲတာ 
တစ္ခါတစ္ေလ ကိုယ့္မိသားစုဝင္ေတြ တစ္အိမ္တည္း အတူေနရတာ မေကာင္းတာေတြနဲ႔ ေတြ႕ေတာ့ ကင္းေအာင္ေနခ်င္ေပမယ့္ မကင္းနိုင္တ့ဲ အေျခအေနပါ ဒါဆိုဘယ္လိုလုပ္ရပါ့လို႔ 
မကင္းမွေတာ့ ေကာင္းေအာင္ေနရေတာ့မွာေပါ့ တကယ္တမ္းဆရာေတာ္ ဆိုလိုလိုက္ေသာ အဓိပၸါယ္မွာ မိတ္ေဆြ အေပါင္းအသင္း မိသားစုဆိုတာေတြသည္ မကင္းနိုင္ေသာ အရာမ်ားမဟုတ္ပါလား သူတိုေကာင္း ေကာင္း မေကာင္းေကာင္း ကင္းလို႔မရေတာ့ ကိုယ္ကေကာင္းေအာင္ေနရမွာေပါ့ 
ကိုယ့္သ႑ာန္ထဲရွိေနတ့ဲ ေလာဘ ေဒါသ ကိေလသာမ်ားက်ေတာ့ တကယ့္ကို ကင္းအာင္ေနသင့္ေသာ မေကာင္းတ့ဲ တရားေတြပဲလို႔ သေဘာေပါက္ျပီး ကင္းေအာင္ေနရမွာ ေလာဘနဲ႔ ကင္း အေလာဘ နဲ႔ေန ေဒါသနဲ႔ကင္း အေဒါသနဲ႔ ေန 
ဘုရားတပည့္ေတာ္ မေကာင္းတာကိုလည္း ကင္းေအာင္ႀကိဳးစားပါမည္ မကင္းတာကိုလည္း ေကာင္းေအာင္ ၾကိဳးစားပါ့မည္ ဘုရား။

ဥပဇၩယ္ဆရာေတာ္ျဖစ္တ့ဲ ေမွာ္ဘီဓမၼဒူတဆရာေတာ္အား ရွိခိုးပူေဇာ္ရင္း 
မစိုးရိမ္ေျမမွ ေမာင္ပညာ 

Read more...

Saturday, June 1, 2013

ဘယ္လိုလူလဲ

                     အဘိဓမၼာ ပိဋကတ္ေတာ္ထဲက ပုဂၢလပညတ္ ပါဠိေတာ္ထဲတြင္ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ ေဟာၾကားခဲ့ေသာ လူေလးမ်ိဳးအေၾကာင္းကို မွတ္သားဖူးတယ္။ ဘုရားရွင္က လူေတြအေၾကာင္းကို အမ်ိဳးမ်ိဳး သရုပ္ခြဲျပရင္း ဒီေနရာမွာ ေလာကထဲရွိတတ္တ့ဲ လူေလးမ်ိဳးအေၾကာင္းကို အက်ယ္တဝက့္ မိန္႔ခ့ဲပါတယ္။ 
                    ေလာကမွာ လူေလးမ်ိဳးရွိပါသတ့ဲ
ပထမလူက သူယုတ္မာ 
ဒုတိယလူက သူယုတ္မာထက္ ပိုယုတ္မာသူ
တတိယလူက သူေတာ္ေကာင္း
စတုတၳလူကေတာ့ သူေတာ္ေကာင္းထက္ ပိုေကာင္းတ့ဲသူ
                    ဒါကို ဘုရားရွင္က ထပ္ဖြင့္ပါတယ္။ သူယုတ္မာဆိုတာ မိမိကိုယ္တိုင္က ပါနာတိပါတာ အစရွိသည္ကို လြန္က်ဴးတ့ဲသူပါတ့ဲ။ ငါးပါးသီလကို အနည္းငယ္မွ် ေစာင့္ထိန္းျခင္းမရွိသူေပါ့။
ေနာက္ ဒုတိယလူကေတာ့ ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ကလည္း ငါးပါးသီလ မလုံျခဳံ မေစာင့္ထိန္းသလို သူတစ္ပါးတို႔ကိုလည္း ငါးပါးသီလစသည္ကို လြန္က်ဴးမိေအာင္ အားေပး၊ တိုက္တြန္း၊ အေဖာ္သဟဲျပဳသူေပါ့ ။ ထိုသူမ်ိဳးသည္ သူယုတ္မာထက္ ပိုမိုယုတ္မာေသာသူေပါ့။
                     ထိုေရွ႕ႏွစ္ေယာက္သည္ မေကာင္းေသာ ယုတ္ည့ံေသာ သူေတြလို႔ ဆိုရမွာပါ။ ဘုရားကဲ့ရဲ႕ ခ်ဳံခ်ေတာ္ မူတ့ဲသူေတြေပါ့။ 
                    ေနာက္တတိယလူကေတာ့ သူေတာ္ေကာင္းပါ။ သူေတာ္ေကာင္းဆိုတာကေတာ့ ငါးပါးသီလ စသည္ကိုေစာင့္ထိန္းသူေပါ့။ တျခားေသာသူေတြ မေစာင့္ထိန္းလို႔ ကိုယ္လည္းမေစာင့္ထိန္းဘူး ဆိုျပီးေနတာသည္ သူေတာ္ေကာင္းစိတ္ဓါတ္မဟုတ္ဘူးေပါ့။ သူေတာ္ေကာင္းဆိုတာ သူကေတာ္ေတာ္ မေတာ္ေတာ္ ကိုယ္ကေတာ္ေအာင္ ႀကိဳးစားရမယ္ သူကေကာင္းေကာင္း မေကာင္းေကာင္း ကိုယ္ကေကာင္းေအာင္ ႀကိဳးစားရမယ္
                  ေနာက္ဆုံးစတုတၳလူကေတာ့ မိမိကိုယ္တိုင္လည္း ငါးပါးသီလ စသည္ကို ျဖည့္က်င့္သလို သူတစ္ပါးကိုလည္းပဲ ျဖည့္က်င့္ခ်င္ေအာင္၊ ေစာင့္ထိန္းခ်င္ေအာင္ တိုက္တြန္းေျပာၾကား ေဟာေပးတယ္ေပါ့ သူေတာ္လာေအာင္ ကိုယ္ကေကာင္းေပးသူေပါ့ ဒါကေတာ့ သူေတာ္ေကာင္းထက္ ေတာ္တ့ဲ သူေတာ္ေကာင္းလို႔ ဆိုရမွာေပါ့။ ဒီလိုေနာက္ ႏွစ္ေယာက္လိုလူမ်ိဳးကို ဘုရားရွင္က ခ်ီးက်ဴးေတာ္မူပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ မိမိတို႔ တေတြသည္ ဘုရာရွင္ ခ်ီးက်ဴးေသာ သူေတာ္ေကာင္း စာရင္းထဲ ပါဝင္ျပီလား ကိုယ္ဘယ္လိုလူလဲ ဆိုတာကို စိစစ္ ေဝဖန္ စၪ္းစားျပီး ေတာ္သည္ထက္ေတာ္ေအာင္ ေကာင္းသည္ထက္ေကာင္းေအာင္ ႀကိဳးစားၾကပါလို႔ တိုက္တြန္းလိုက္ပါတယ္။ 
ေမာင္ပညာ ( ေကတုမတီ )

Read more...
 

ထေနာင္းရိပ္ © 2008. Design By: SkinCorner