Tuesday, December 6, 2011
မီးေလာင္ျပင္
မီးဆိုတာ ေလာင္စာရွိမွ ေလာင္တာမ်ိဳးပါ။ သုိ႔ေသာ္ ေလာင္စာရွိေသာ္လည္း
ေလာင္စရာ မီးမရွိလွ်င္ မေလာင္ျပန္ဘူး။ တစ္ရပ္ကြက္လံုး တစ္ျမိဳ႕လံုးမီးေလာင္ၾက
တယ္ ကိုယ့္အိမ္မပါလို႔ ၀မ္းသာမလား? မီးမေလာင္တာ ၀မ္းသာစရာမဟုတ္ပါဘူး။
မီးရွိေနသေရြ႕ အခ်ိန္မေရြးေလာင္ႏိုင္ပါေသးတယ္။ ကိုယ့္အိမ္မပါလို႔ ၀မ္းသာေနေပ
မယ့္ ကိုယ့္အိမ္ဟာ ေလာင္စာပါ။ မီးရွိသေရြ႕ေလာင္စာဟာ ထေလာင္ႏိုင္ပါတယ္။
အမွန္ကေတာ့ မီးမရွိတာကို ၾကိဳက္ရမွာ မီးေလာင္မွာကို ေၾကာက္ရမွာ? ခုေတာ့မီး
ေလာင္လို႔ ပ်က္စီးမွာကို ေၾကာက္ေနၾကတာ။ ပ်က္စီးစရာရွိသေရြ႕ပ်က္စီးမွာပါပဲ။
ပ်က္စီးတာ ေၾကာက္ရမွာမဟုတ္ပါဘူး။ ပ်က္စီးတတ္တဲ့သေဘာတရာကို ကေၾကာက္
ရမွာပါ။
မီးေလာင္ျပင္ၾကီးတစ္ခု ရွိတယ္။ ဘယ္ေလာက္ပူလိုက္မလဲ ? မီးထဲ ပါသြား
တဲ့သူေတြကလည္းပူ မီးအနားရွိေနၾကတဲ့သူေတြကလည္းပူ မီးဆိုတဲ့ အပူရွိေနသေရြ႕
ဘယ္နားသြားသြား မီးေလာင္ျပင္ဆိုတာ ရွိႏိုင္တာပါပဲ။ မီးေလာင္ျပင္ထဲေရာက္ေနလို႔
ေရာက္ေနမွန္းမသိၾကသူေတြလည္းရွိၾကေလရဲ႕။ မီးေလာင္ျပင္ၾကီးထဲ ဘာမဟုတ္တာ
ေလးေတြကို မီးထဲမပါေအာင္ လိုက္ဆြဲေနၾကေလရဲ႕။ မီးကိုေတာ့ ျငိမ္းသတ္ဖို႔မၾကိဳးစား
ၾကတာ အံ့ၾသမိပါရဲ႕။
မီးပူမွန္း လူတိုင္းသိပါတယ္။ မီးေလာင္ျပင္ဆိုတာကို မည္သူမွ ေရာက္ခ်င္
ျဖစ္ခ်င္ၾကမည္မဟုတ္ပါ။ သုိ႕ေသာ္ မီးရွိေနသေရြ႕ မီးေလာင္ႏိုင္တာပဲ။ ကိုယ့္မွာ
ေလာဘမီးရွိလွ်င္ အခ်ိန္မေရြး ထေလာင္ႏိုင္၏။ ေဒါသမီး အခ်ိန္မေရြး ထေလာင္မွာ
ေမာဟမီး ေသာကမီး အို မီး မီး မီး ရွိေနသေရြ႕ေလာင္မွာ ဘယ္အခ်ိန္ေလာင္မယ္
မွန္းေတာ့ မသိဘူးေပါ့။ ဂတ္စ္မီးျခစ္ေလးရဲ႕ ဘီး ေလးကို ျခစ္လိုက္ရင္ မီး ထေတာက္
သလိုမ်ိဳး သူ႕မွာ မီးေလာင္ႏိုင္တဲ့ အေျခအေနေတြရွိေနတယ္ေလ။ ဘီး ကေလး ျခစ္
လိုက္ေတာ့ ေဒါက္ကနဲ မီးေလးထေတာက္တယ္။
မီး အမ်ိဳးစံုကို သယ္ျပီးသြားလာေနၾကတယ္။ ကိုယ့္ခႏၶာၾကီးဟာ မီးေလာင္ျပင္
ၾကီးပါပဲ။ ဒီ မီးေလာင္ျပင္ၾကီးမွာ ေလာဘမီးေတြ ေလာင္လိုက္၊ ေဒါသမီးေတြ ေလာင္လိုက္
ေသာကမီးေတြ ေလာင္လိုက္နဲ႔ မီးေလာင္ျပင္ၾကီးရယ္ပါ။ မီးေလာင္ျပင္ကို မီးေလာင္ျပင္
မွန္းမသိၾကေတာ့ ပူလို႔ပူမွန္းေတာင္မသိၾကဘူး။ ေလာဘမီး တဟုန္းဟုန္းနဲ႔ ပူေနလိုက္
ေဒါသမီးရွိန္ တထိန္ထိန္နဲ႔ အနားမကပ္ႏိုင္ေလာက္ေအာင္ကို ပူေလာင္ေနၾကတာပါ။
ဒါေပမယ့္လည္း မီးၾကားမွာ ကစား မီးေလာင္ျပင္ကိုပဲ တပ္မက္ေနၾကတာ။
ဘုရားရွင္ နဲ႕ ရဟႏၱာ အရွင္ျမတ္ေတြမွာ ေလာင္စာဆိုတဲ့ ခႏၶာၾကီးေတာ့ က်န္
ခ်င္က်န္တယ္ ဒါေပမယ့္ မီး မရွိေတာ့ ဘာအပူမွ မရွိေတာ့ဘူးေပါ့။ မီးေလာင္ျပင္ကေလ
ဓမၼပန္းေတြ ပြင့္ေအာင္ ၾကိဳးစားသြားၾကတယ္။ မီးေလာင္ျပင္အရင္းတည္လို႔ ဓမၼပန္းဆို
တဲ့ ေအးခ်မ္းေမြးၾကိဳင္တဲ့ အိုေအစစ္ ေနရာေလးဆီ အေရာက္သြားႏိုင္ၾကတယ္။
ဒါဟာ ျမင့္ျမတ္တဲ့ စိတ္ထားနဲ႔ ျမင့္ျမတ္တဲ့ က်င့္စဥ္ေတြကို ျမင့္ျမင့္ျမတ္ျမတ္ပဲ က်င့္ၾက့ံ
ၾကလို႔ေပါ့။ ေအာ္ မီး ဆိုတာ အသံၾကားတာနဲ႔ ကိုယ့္အိမ္အတြက္ စိတ္ပူေနရတဲ့ ဘ၀ေတြ
အိမ္ကို ၾကိဳက္လို႔ မီး ကိုေၾကာက္ေနၾကေလရဲ႕။ အမွန္ေတာ့ အိမ္ကို မခင္ မီးကိုစင္ေအာင္
ၾကိဳးစားၾကရမွာ။ ခႏၶာအိမ္ကို ခင္မင္တဲ့ တဏွာကို ျဖတ္၊ မီး ကို မီးမွန္းသိျပီး မေလာင္
ေအာင္ သတိန႔ဲထိန္းျပီးေနလွ်င္ကား မီးေလာင္ျပင္ ထဲကေန ပြင့္တဲ့ ဓမၼပန္းကို ဆင္ျမန္း
ကာ ဓမၼပန္းဆင္သူတို႕ရဲ႕ေနရာကို ေရာက္မည္မလြဲပါလားလို႕ .........................။
မီးေလာင္ျပင္မွာ ေနသူတို႕ မီးကို ျငိမ္းသတ္ႏိုင္ၾကပါေစ......................။
ေမာင္ပညာ ( ေကတုမတီ )
No comments:
Post a Comment