အိတ္မပါတဲ့ ဖိတ္စာ တစ္ေစာင္ေရာက္လာတယ္။ ရန္ကုန္ၾကြဖို႔ နဲ႔ တရားခ်ီးျမွင့္ေပးဖို႔ ေလွ်ာက္ ထားတဲ့ ဖိတ္စာေပါ့။ ဖိတ္စာက အမ်ိဳးမ်ိဳးရွိတယ္။ ဒါကုိ ဖိတ္စာလုပ္ဖူးသူတိုင္း သိၾကမွာပါ။ ေရေမႊး ဖိတ္စာ၊ စကၠဴအေကာင္းစား အညံ့စားေပၚမူတည္ျပီးေတာ့လည္း ဖိတ္စာ ေတြကြာသြား တတ္တယ္။ ဖိတ္တဲ့သူ၊ အဖိတ္ခံရသူေပၚ မူတည္ျပီးလည္း ဖိတ္စာ အမ်ိဳးမ်ိဳး ကြာျခားသြားတတ္တယ္ေပါ့။ ဒါက ဖိတ္စာ နဲ႔ ပတ္သက္ျပီး သိသေလာက္ စဥ္းစားၾကည့္တာပါ။
တကယ္ေတာ့ ဖိတ္စာ အဖိတ္ခံရတယ္ဆိုတာ ေပ်ာ္စရာလား လို႔ ေတြးၾကည့္တယ္။ တကူးတက အဖိတ္ခံရတဲ့ အခါမ်ိဳးရွိသလို မေကာင္းတတ္လို႔ အဖိတ္ခံရတာမ်ိဳးလည္း ရွိတယ္ေပါ့။ ဘယ္လို အဖိတ္ခံရရင္ ေကာင္းမလဲလို႔ အဖိတ္ခံရတိုင္း ေတြးမိတယ္။ ဖိတ္သူနဲ႔ အဖိတ္ခံရသူ ေတြကို ဖိတ္စာက တန္ဖိုး ျဖတ္ေပးတာလား။ ဒါကလည္း ေတြးဖို႔ အခ်က္တစ္ခုေပါ့။
ဖိတ္စာေကာင္းရင္ ေကာင္းသလို အဖိတ္ခံရသူ ဖိတ္သူေတြ ဂုဏ္တတ္တယ္လို႔ လူအမ်ား ထင္တတ္ၾကတယ္။ ဒါဆို ဖိတ္စာ မပါတဲ့ ပါးစပ္ ဖိတ္ျခင္းမ်ိဳးဆို ဂုဏ္ မရွိေတာ့သလိုေပါ့။ ေက်းလက္ ရြာ ေဒသေတြမွာေတာ့ ပါးစပ္ဖိတ္စာနဲ႔ တစ္အိမ္လံုး ဖိတ္ေလ့ရွိတယ္။ ဂုဏ္ဆိုတာကို ပဓာန မလုပ္ပဲ အလွဴ ရဲ႕ ျပယုဂ္ကိုသာ ထင္ရွားေအာင္ ျပၾကတယ္။ တန္ဖိုးရွိတာကုိ တန္ဖိုးသိသူသာ တန္ဖိုးထားတတ္တယ္။
အႏွစ္သာရ ရွိတဲ့ တန္ဖိုးကို သိျပီး အႏွစ္ကုိ ျပတဲ့ အလွဴဆိုတာ ဖိတ္စာေပၚမူမတည္ပါဘူး။ တကယ္တမ္း မိမိအလွဴကို လာသူေတြ ထဲမွာ တန္ဖိုးရွိ သိကၡာရွိတဲ့သူေတြပါရင္ အလွဴဆိုတာ မဂၤလာရွိသြား တာပါပဲ။ ဘုရားရွင္ လက္ထက္ေတာ္အခါက မဂၤလာေဆာင္ အလွဴပြဲေတြမွာ ဖိတ္ေလ့ ရွိတဲ့ ဒကာမၾကီး တစ္ေယာက္ရွိတယ္။
သူ႔ကို ဘာေၾကာင့္ ဖိတ္ၾကတာလဲ၊ ဘာေၾကာင့္ အေရးပါရတာလဲလို႔ ခဏတိုင္း ခဏတိုင္းမွာ ေတြးစဥ္းစားမိတယ္။ သူမ မပါတဲ့ အလွဴ မဂၤလာပြဲဟာ မဂၤလာမျဖစ္ဘူးလို႔ကို ထင္ရေလာက္ေအာင္ အေရးပါ အရာေရာက္တယ္ေပါ့။ သူမလာျပီး ဖဲၾကိဳးျဖတ္ ဖြင့္လွစ္ေပးလိုက္တဲ့ မဂၤလာပြဲေတြဟာ မဂၤလာ ရွိသြားတာခ်ည္းပါပဲ။ ေအာ္ အဲ့လို အဖိတ္ခံ ရသူဟာ ဘယ္သူမ်ားလဲ........
၀ိသာခါ ဆိုတဲ့ ေက်ာင္းအမၾကီးပါ။ ပုဗၹာရံု ေက်ာင္းၾကီးကို ေဆာက္လုပ္ လွဴဒါန္းထားတဲ့ ၀ိသာခါ ေက်ာင္းအစ္မၾကီးကို အလွဴရွင္တိုင္းက သူတို႕ အလွဴကို လာေစခ်င္တယ္။ ဘာျဖစ္လို႔ ထိုကဲ့သို႔ အေရးပါရတာလဲ။ ဒါေလးက စိတ္၀င္စားစရာေကာင္းတာပါ။ ၀ိသာခါ ေက်ာင္းအစ္မၾကီးဟာ ပြဲေတာ္တိုင္း အဖိတ္ခံရရံုတင္မကပါဘူး အလွဴမွာ ရဟန္းေတာ္မ်ားကို ဆြမ္းကပ္ျပီးလွ်င္ သူမ ကို အဦး အျမတ္ထား စားေစပါတယ္။
ထိုေခတ္ ထိုအခါက အလြန္တရာ အေရးပါ အရာေရာက္ေသာ ေက်ာင္းအစ္မၾကီးေပါ့။ ဘာျဖစ္လို႔မ်ား ေက်ာင္းအစ္မၾကီးကို အဲ့သေလာက္ အေရးေပးရသလဲဆိုေတာ့ ေက်ာင္းအစ္မၾကီးဟာ အသက္ရွည္ျခင္း အဆင္းလွျခင္း စတဲ့ ဂုဏ္ေတြရွိပါတယ္။ တစ္ဖက္က ဘုရားနဲ႔ ရဟန္းေတာ္ေတြကုိ ျပဳစု လုပ္ေကၽြးေနတဲ့ ကုသုိလ္ေတြ စိတ္ဓာတ္ေကာင္းေတြကလည္း ရွိေနပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ သတို႔သားဘက္က အမိအဘ သတို႔သမီး ဘက္က အမိအဖေတြဟာ ၀ိသာခါ ေက်ာင္းအစ္မၾကီးကို ပင့္ဖိတ္ျပီး စားဦး စားဖြယ္ေတြကို စားေစတယ္။ ဒါ့ျပင္ ဆုေတာင္း ၾကတယ္ ယၡဳ သတို႔သား သတို႔သမီး တို႔သည္လည္း ၀ိသာခါ ေက်ာင္းအစ္မၾကီးလို အသက္ရွည္ အဆင္းလွ အမ်ိဳးဘာသာ သာသနာကို ခ်ီးေျမွာက္ ေထာက္ပံ့ႏိုင္တဲ့ အမ်ိဳးေကာင္းသား အမ်ိဳးေကာင္း သမီးေလးေတြ ျဖစ္ပါေစ ဆိုျပီး ဆုေတာင္းၾကသတ့ဲ။
ဒါဟာ ပါဠိေတာ္ ထဲတြင္ ပါေသာ အဖိတ္ခံရတဲ့ ၀ိသာခါေက်ာင္းအမၾကီး အေၾကာင္းေပါ့ ဒါနဲ႔ ကုိယ့္ဖာသာ စဥ္းစားတယ္။ ကိုယ္လည္း ယခု အဖိတ္ခံရတဲ့ ေနရာေရာက္လာျပီ။ အဖိတ္ခံရသူဟာ အဖိတ္ခံရတဲ့ ဖိတ္စာ ရျပီဆိုလွ်င္ စဥ္းစားျပီ ဘာေလး လက္ဖြဲ႔ ရင္ေကာင္းမလဲေပါ့။ ၀ိသာခါ ေက်ာင္းအစ္မ ၾကီးကေတာ့ စိတ္ဓာတ္ေကာင္းေတြ နဲ႔ ထံုမႊမ္းထားတဲ့ ေမတၱာေတြ လက္ဖြဲ႔ တယ္။ သူ႔လို ျဖစ္ခ်င္သူေတြကို သူ႔ကို အတုယူၾကတဲ့ လူငယ္ေတြကုိ စိတ္ထားေကာင္းဖို႔ နဲ႔ ေမတၱာရွိျပီး သစၥာ သိဖို႔ တိုက္တြန္းမွာပါ။
ေအာ္ ဒါေၾကာင့္ ဖိတ္စာ တစ္ေစာင္ အဖိတ္ခံရျပီ ဆိုရင္ လုပ္စရာ ေတြဟာ အဖိတ္ခံရသူ ဘက္ကေရာ ဖိတ္ေသာသူ ဘက္ကပါ အမ်ားၾကီးရယ္ ။ ေနာက္ျပီး မိမိဟာ မေကာင္းတတ္လို႔ အဖိတ္ခံ ရသူလား၊ ၀ိသာခါ လို မပါမျဖစ္ အေရးပါလို႔ အဖိတ္ခံရတာလား ဆိုတာ စဥ္းစားရင္း မပါမျဖစ္ အေရးပါေသာ မိမိထံမွာ သူတစ္ပါး အတုယူစရာ ေလးစားစရာ စိတ္ဓာတ္ေကာင္းေတြ ရွိျပီးလားလို႔ ေတြးရင္း ဖိတ္စာကို စာအုပ္ၾကား ညွပ္ထားလိုက္မိေတာ့တယ္။
ေလးစားစရာ အတုယူစရာ ခ်ီးမြမ္းထိုက္ေသာ ဂုဏ္မ်ားရွိေအာင္ ၾကိဳးစားၾကပါလို႔ တိုက္တြန္းရင္း
ေမာင္ပညာ ( ေကတုမတီ )
