အေရးၾကီးေသာ ေနရာေတြကို သြားတ့ဲအခါ ကင္းမဲ့ ဇုန္ေတြကို ေတြ႕ရတတ္ပါတယ္။ ဟြန္းသံ ကင္းမဲ့ဇုန္၊ ေဆးလိပ္ကင္းမဲ့ဇုန္ စသည္ျဖင့္ ဇုန္ေတြမ်ားၾကီးကို ေနရာမ်ိဳးစံုမွာ ေတြ႕ရတတ္ပါသည္။ ဘာဇုန္ ညာဇုန္နဲ႔ ေတြ႕ေနရတာေတြ မ်ားလာေတာ့ စိတ္ထဲ ဇုန္ေလးတစ္ခုကို ဖန္တီး ခ်င္မိတယ္။ ထိုဇုန္ေလး ထဲ ေနရရင္လည္း အရမ္းေကာင္းမွာပဲလို႔ ေတြးမိတယ္။ အဲ့ဒီဇုန္ေလးထဲမွာ စိတ္ကူခ်င္းတူသူေတြကို ထည့္ထားခ်င္တယ္။ ေနခ်င္ပါတယ္ ဆိုလွ်င္ေပါ့။
တစ္ခ်ိဳ႕ဟြန္းသံ ကင္းမဲ့ဇုန္ဆိုေသာ ေနရာမ်ားတြင္ ဟြန္းတီးမိပါက ဒဏ္ေၾကးေငြေဆာင္ ရတတ္ပါသည္။ ဘာမလုပ္ရ၊ ညာမလုပ္ရ လို႔ ေျပာထားေသာ ေနရာမ်ားတြင္ မလုပ္ရသည့္ အလုပ္မ်ားကို လုပ္မိပါက အျပစ္ျဖစ္သြားတတ္ပါတယ္။ ထိုအခါ ထိုက္သင့္တဲ့ အျပစ္ကို အျပစ္ေပးျခင္းခံရတတ္ပါတယ္။ ထိုအျပစ္ကုိ မခံယူခ်င္ပါက အျပစ္ေပးႏိုင္မည့္ ေနရာမ်ားကို မသြားရံုသာ ရွိတယ္ေပါ့။ တကယ္လို႔မ်ား အျပစ္ ကိုလည္း လုပ္ေသး အျပစ္ေပးတာလည္း မခံခ်င္ေသးဆိုလွ်င္ လူမပီသေသာ လူသာ ျဖစ္မေပါ့။
အေရးၾကီးေသာ ဇုန္မ်ားမွာ အေရးၾကီးေသာ တားျမစ္ခ်က္ေတြ ရွိပါတယ္။ ထိုဇုန္မ်ားတြင္ သြားေနမည္ ဆိုပါလွ်င္ အေရးၾကီးေသာ တားျမစ္ခ်က္မ်ားကို လိုက္နာရပါမယ္။ ေနထိုင္သူမ်ား အဆင္ေျပဖို႔ တားျမစ္ခ်က္ဆိုတာ ထုတ္ျပန္ထားရတာပါ။ ထိုေနရာေဒသ တြင္ေနထိုင္သူေတြ အတြက္ပါပဲ။ ဒါေၾကာင့္ ထိုေနရာမွာ ေနထိုင္သူေတြဟာ ထိုဇုန္အတြက္ အေကာင္းဆံုး တားျမစ္ခ်က္ကို နားလည္မႈျဖင့္ ေနထိုင္ရ ပါမယ္။ ဒါမွလည္း ေနထိုင္သူေတြ အားလုံးအဆင္ေျပ ၾကမွာပါ။
ကိုယ့္စိတ္နဲ႔ ကိုယ့္ကိုယ္ ဆိုျပီး လုပ္ခ်င္ရာလုပ္ဖို႔ ေလာကၾကီးက ခြင့္မျပဳထားပါဘူး။ ဘယ္ေလာက္ပဲ ဒီမိုကေရစီ ဆိုျပီး ေျပာေျပာ ကိုယ္လုပ္ခ်င္တာ လုပ္ေနသေရြ႕ေတာ့ သာယာ ျငိမ္းခ်မ္းမႈ မရႏိုင္ေသးပါဘူး။ ကၽြႏု္ပ္တို႔ ကိုယ္တိုင္ေကာ ကိုယ့္ပတ္၀န္းက်င္ ကိုယ့္ေဒသကို ဘယ္လို ဇုန္မ်ိဳးျဖစ္ေအာင္ လုပ္ခ်င္ၾကပါသလဲ။ ကၽြန္ေတာ္ ကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ေနထိုင္ေသာ အရပ္ကေလးကို ဇုန္ကေလး တစ္ခု ျဖစ္ေအာင္ လုပ္ခ်င္မိခဲ့တယ္။
တစ္ခါတုန္းက ျမစ္ကမ္း တစ္ခု နံေဘးမွာ ရေသ့ေပါင္း ၅၀၀ ဟာ ဇုန္ကေလး တစ္ခုကုိ တည္ေထာင္ခဲ့ၾကဖူးတယ္။ သူတို႔ တည္ေထာင္ခဲ့ေသာ ဇုန္ေလးဟာ ကာမဂုဏ္ ကင္းမဲ့ဇုန္ပါတဲ့။ ကာမ ၀ိတက္ကို အဓိကထားျပီး ပယ္ၾကတဲ့ သူတို႔ရဲ႕ က်င့္စဥ္အတြက္ ကာမဂုဏ္ကုိ ကုိယ္၊ ႏႈတ္၊ စိတ္ သံုးပါးလုံး ေရွာင္ၾကဥ္ၾကတယ္။ အကယ္၍ ဒီျမစ္ကမ္းနံေဘးနား ေနစဥ္ ကာမဂုဏ္နဲ႔ ပက္သတ္ျပီး ေတြးမိ ၾကံမိ ေျပာမိ ျပဳမိမယ္ဆိုလွ်င္ ျမစ္ထဲက သဲ ကို ထမ္းပိုးနဲ႔ သယ္ျပီး ပုံရမယ္လို႔ ဒဏ္ေပး စနစ္ကို ျပဳလုပ္ထား ၾကပါသတဲ့။ ဒီလိုနဲ႔ ရေသ့ ၅၀၀ ရဲ႕ ကာမဂုဏ္ ကင္းမဲ့ဇုန္ေလးမွာ ကာမဂုဏ္အေၾကာင္း ေတြးမိ ၾကတဲ့ အျပစ္ရွိ ရေသ့ေတြဟာ ဒဏ္ေၾကးအျဖစ္နဲ႔ သဲေတြကို ျမစ္ထဲကေန ဆယ္ျပီး ပံုထားလိုက္တာ အျပစ္ျဖစ္သူ ဘယ္ေလာက္မ်ားသလဲေတာ့ မသိဘူး။ သဲပံုုၾကီးဟာ ေတာင္ၾကီး တစ္ေတာင္စာေလာက္ၾကီး သြားပါသတဲ့။
ဒီျပစ္ဒဏ္ကို အားလံုးက သေဘာညီတူ ၾကည္ျဖဴစြာ သတ္မွတ္ထားခဲ့ၾကတာပါ။ ဒီလို တူညီခဲ့လို႔ ကိုယ္အျပစ္လုပ္မိရင္ ကုိယ္အျပစ္အတြက္ သဲထမ္းျပီး ပုံၾကတာေပါ့။ ကိုယ့္ အျပစ္ဟာ ဒီဇုန္ အတြက္ ဘယ္လိုမွ မသင့္ေတာ္ဘူးဆိုတာ သိနားလည္ ၾကတဲ့ ရေသ့ ၅၀၀ ဟာ ကာမဂုဏ္ကိုလည္း မစြန္႔ ႏိုင္ေသးၾကသလို၊ ဒီဇုန္မွာ ေနသေရြ႕လည္း ဒီျပစ္ဒဏ္ကို ေပးဆပ္ရမယ္ဆိုတာ သိနားလည္ ၾကတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေက်ေက်နပ္နပ္ပဲ သဲထမ္းကာ ကာမဂုဏ္ ျပစ္ဒဏ္ကို ေပးဆပ္ၾကပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ္လည္း ဇုန္ေလးတစ္ခု တည္ေထာင္ခ်င္ပါတယ္။ ဘယ္လိုုပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ကိုယ္ေနခ်င္ တာေလးကို ကိုယ္နဲ႔ စိတ္ဓာတ္ခ်င္း ထပ္တူက်မယ့္ သူေတြနဲ႔ ဇုန္ေလးတစ္ခု သတ္မွတ္ခ်င္တယ္။ ေလာဘ၊ ေဒါသ၊ ေမာဟ မ်ားတဲ့ ေလာကၾကီးထဲ ေနရတာ ၾကာလာတာနဲ႔ အမွ် ထိုေလာဘ၊ ေဒါသ၊ ေမာဟ ေတြကို စြန္႔ပစ္ခ်င္စိတ္၊ ျဖစ္လာတယ္။ ေလာကၾကီးက စိတ္ကုန္စရာ မဟုတ္ ေပမယ့္ ေလာဘ ေၾကာင့္ ေလာကၾကီး ညစ္ႏြမ္း၊ ေဒါသေၾကာင့္ ေလာကၾကီး ညစ္ႏြမ္းေနရတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေလာဘ၊ ေဒါသ၊ ေမာဟ ေတြကင္းမဲ့ေနတဲ့ ဇုန္ေလးတစ္ခု ေလာက္ ျဖစ္ေစခ်င္တယ္။ ကိေလသာ ကင္းမ့ဲဇုန္ဆိုျပီး ကၽြန္ေတာ့္ ရဲ႕ ဇုန္ေလးကို အမည္ေပးျပီး ထိုဇုန္ေလးထဲ ေနခ်င္မိတယ္။
ကိေလသာ နည္းပါးျပီး ေနာက္ဆုံး ကိေလသာ ကင္းတဲ့ အဆင့္ေရာက္ေအာင္ မည္မွ် ၾကာမည္မွန္းမသိေပမယ့္။ အခု ကိေလသာ ကင္းျပီး ေနခ်င္တယ္ဆိုလွ်င္ ကိေလသာကို ခ်က္ခ်င္း ကင္းႏိုင္ေအာင္ ထိုဇုန္ေလးထဲမွာ လုပ္ေပးမယ္၊ လုပ္နည္းေတြကို ေျပာျပေပးမယ္။ ကိုယ္ကိုယ္တိုင္လည္း သတိထားမိေနေအာင္ သူတပါးကိုလည္း ေစာင့္ေရွာက္မိေအာင္ ထိုဇုန္ကေလးကို လုပ္ေပးထားခ်င္ပါတယ္။ ကိေလသာ ကင္းမဲ့ဇုန္ဆိုေပမယ့္ ကိေလသာ ကင္းမွ ေနလို႔ရမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ကိေလသာကင္းခ်င္သူ၊ ကိေလသာ ေလ်ာ့နည္းခ်င္သူေတြ အတြက္ ဒီဇုန္ေလးက ကူညီေပးမွာ။
ဒီဇုန္ေလး အတြင္းမွာေနထိုင္ၾကတဲ့ သူေတြဟာ ကိေလသာကို ေလ်ာ့ေအာင္ နည္းေအာင္ ကင္းေအာင္လုပ္ခ်င္သူေတြသာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဘယ္လိုနည္းနဲ႔မွ ကိေလသာကို ၀င္လို႔ မရေအာင္ ဒီဇုန္ေလး အတြင္းမွာ လုပ္ေပးထားခ်င္တာ။ ကိေလသာ ကင္းခ်င္သူေတြသာ ျဖစ္ဖို႔ေတာ့လိုအပ္ပါတယ္။ ကိေလသာ ကင္းခ်င္သူေတြ ၾကားမွာမ်ား ကိေလသာ ထူေပါမ်ားသူ တစ္ေယာက္ေလာက္ ပါလာခဲ့ရင္ ထိုဇုန္ေလး ပ်က္စီးသြားႏိုင္လို႔ပါ။ ထိုဇုန္ေလးအထဲမွာ ေနခ်င္သူေတြဟာ အသက္နဲ႔ရင္းျပီး ကိေလသာ မျဖစ္ေအာင္ ေနမယ္လို႔ အာသာပီ စိတ္ဓာတ္မ်ိဳးရွိမွသာ ေနခြင့္ရမွာပါ။
တကယ္လို႔မ်ား ဒီဇုန္ထဲမွာ ေနျပီး ကိေလသာျဖစ္လာခဲ့ရင္ေကာ ဆိုရင္ ဘယ္လိုေျဖရမလဲ။ ကိေလသာကို အျပီးသတ္ပယ္မယ္ဆိုျပီး စိတ္ကူးရွိခဲ့တယ္ မဟုတ္လား။ ကိေလသာ မွ မပယ္ႏိုင္ဘူး။ မပယ္ခ်င္ဘူးဆိုလွ်င္ ထိုသူကို ထိုဇုန္ထဲက ထုတ္ပယ္ျခင္းကလြဲလို႔ အျခားနည္းလမ္းမရွိပါလို႔ပဲ ေျဖလိုက္ ပါရေစဗ်ား။
ေမာင္ပညာ ( ေကတုမတီ )
