ထေနာင္းရိပ္

                      လူ႕ေလာက လူ႕ေဘာင္မွာ စီးပြား႐ွာရတာ တစ္ကယ္ကို မလြယ္ကူတ့ဲ အေရးကိစၥ

တစ္လုရယ္ပါ။ ေန႔စဥ္နဲ႔အမွ် စား၊ ဝတ္၊ ေန ေရးဆိုတ့ဲ အေရးေတြေၾကာင့္႐ွေဖြျခင္းလုပ္ငန္းကို 

လုပ္ေနၾကရတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဒီအလုပ္န႔ဲ ပက္သတ္ၿပီး အျပစ္မျဖစ္ဖို႔ အေရးႀကီးပါတယ္။ အ့ဲလို

မဟုတ္ရင္ ေန႔စဥ္ အျပစ္ေတြခ်ည္းပဲ ျဖစ္ေနႏိုင္တယ္။ 

                       ကုသိုလ္ေကာင္းမႈျပဳတာန႔ဲ ပတ္သက္ၿပီး ဘုရား႐ွင္က အလုပ္ႏွစ္မ်ိဳးန႔ဲ အားထုတ္

ဖို႔ တိုက္တြန္းခ့ဲပါတယ္။ ေ႐ွာင္ၾကဥ္စရာ အလုပ္န႔ဲ ေဆာင္ငင္စရာ အလုပ္ဆိုျပီး ႏွစ္မ်ိဳးပါ။ ေ႐ာင္

စရာကို ေ႐ွာင္ေသာအားျဖင့္ အားထုတ္တာရယ္၊ ေဆာင္စရာကို ေဆာင္ေသာအားျဖင့္ အားထုတ္

တာရယ္လို႔ ႏွစ္မ်ိဳးေပါ့။ ဘာေတြက ေ႐ွာင္ျပီး၊ ဘာေတြကို ေဆာင္ရမလဲ? 

                        ေကာင္းမႈလိုလားတ့ဲ သူေတာ္ေကာင္းျဖစ္ဖို႔ အကုသိုလ္အလုပ္ေတြကို ေ႐ွာင္ၾကဥ္

ရပါမယ္။ အကုသိုလ္အေျပာေတြ မေျပာမိေအာင္လည္း ေ႐ွာင္ၾကဥ္ပါ။ အကုသိုလ္ဆို စိတ္ကူးထဲ

ကို ထည့္ၿပီး မစဥ္းစားမိေအာင္ ေနသင့္တာ ေ႐ွာက္သင့္တာပါ။ ဒါဟာ ေ႐ွာင္တာန႔ဲ ပတ္သက္ၿပီး

က်င့္တာပါ။ 

                       ေ႐ွာင္ၾကဥ္ရင္း က်င့္လို႔ရသလို ေဆာင္ငင္ရင္းလည္း က်င့္လို႔ရပါတယ္။ ကုသိုလ္

ေကာင္းမႈေတြ ျပဳေသာအားျဖင့္ ေဆာင္မယ္။ ဒါနေတြျပဳ၊ သီလေတြ ေဆာက္တည္၊ ေဝယ်ာေဝစၥ

ေတြျပဳျပီး ေကာင္းတ့ဲတရားေတြ ေဆာင္ငင္၊ တရားအေၾကာင္းေတြေျပာဆိုၿပီး တရားတ့ဲ အေျပာ

ေတြ ေျပာမယ္။ နာထား အားထုတ္ထားတဲ့ တရားအေၾကာင္းမ်ားကို ျပန္လည္စဥ္းစား စိတ္ကူး

ျပီး ဓမၼပီတိန႔ဲ ေနမယ္ ဒါဟာ ေဆာင္စရာေတြကို ေဆာင္ေနတာပါ။